مهمون از راه اومده شهر شده آماده
بازم امشب تو حرم غلغله و فریاده
آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
تا از دل ابر تیره بیرون نشوید
چون ماه چراغ راه گردون نشوید
بازآ که غم زمانه از دل برود
خواب از سر روزگار غافل برود
مادر موسی، چو موسی را به نیل
در فکند، از گفتۀ ربَّ جلیل
گه احرام، روز عید قربان
سخن میگفت با خود کعبه، زینسان
هرکه با پاکدلان، صبح و مسایی دارد
دلش از پرتو اسرار، صفایی دارد
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
پیرمردی، مفلس و برگشتهبخت
روزگاری داشت ناهموار و سخت
هرچند ز غربتت گزند آمده بود
زخمت به روانِ دردمند آمده بود
ای که عمریست راه پیمایی
به سوی دیده هم ز دل راهیست