ای لحظهبهلحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
پشیمانم که راه چاره بر روی شما بستم
سراپا حیرتم! از خویش میپرسم چرا بستم؟
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
بهسوی علقمه رفتم که تشنهکام بیایم
وَ سر گذاشته بر دامن امام بیایم
چشم همه چشمههای جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم