روزی شعر من امشب دو برابر شده است
چون که سرگرم نگاه دو برادر شده است
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
ﺗﺎ ﮐﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺳﻼﻣﯽ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ
ﺍﺯ ﺗﻮ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ، ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ
از نسل حیدری و دلاورتر از تو نیست
یعنی پس از علی، علی‌اکبرتر از تو نیست
از خدا آمده‌ام تا به خدا برگردم
پس چرا از سفر کرب‌وبلا برگردم
اگرچه عشق هنوز از سرم نیفتاده
ولی مسیر من و او به هم نیفتاده
با اشک تو رودها درآمیخته‌اند
از شور تو محشری بر انگیخته‌اند
باید که تو را حضرت منان بنویسد
در حد قلم نیست که قرآن بنویسد
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامده‌ست به جز ما کسی به یاری ما
در جام دیده اشک عزا موج می‌زند
در صحن سینه شور و نوا موج می‌زند
با آن که آبدیدۀ دریای طاقتیم
آتش گرفته‌ایم که غرق خجالتیم
با دستِ بسته است ولی دست‌بسته نیست
زینب سرش شكسته ولی سرشكسته نیست
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده
