رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
سنگ‌ها آینه‌ها نام تو را می‌خوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را می‌خوانند...
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
باز گویا هوای دل ابری‌ست
باز درهای آسمان باز است
در جام دیده اشک عزا موج می‌زند
در صحن سینه شور و نوا موج می‌زند
با آن که آبدیدۀ دریای طاقتیم
آتش گرفته‌ایم که غرق خجالتیم
