پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دستبسته، شکسته، زندهبهگور
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم
