آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
