ای بحر! ببین خشکی آن لب‌ها را
ای آب! در آتش منشان سقا را
اول دفتر به نام خالق اکبر
آن‌که سِزَد نام او در اولِ دفتر
آن‌که با مرگِ خود احیای فضیلت می‌خواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت می‌خواست
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بی‌کران دارد
