خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
در سرم پیچیده باری، های و هوی کربلا
می‌روم وادی به وادی رو به سوی کربلا
آدم در این کرانه دلش جای دیگری‌ست
این خاک، کربلای معلای دیگری‌ست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
