مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
آدم در این کرانه دلش جای دیگریست
این خاک، کربلای معلای دیگریست
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
ای انتظارِ جاری ده قرن تا هنوز
بیتو غروب میشود این روزها هنوز
