خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
گفت رنجور دلش از اثر فاصلههاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدلههاست
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند اماننامه کبوتر نشده