هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دلسپرده را قطع کنید
صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
مشتاق و دلسپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
اگر خدا به زمین مدینه جان میداد
و یا به آن در و دیوارها دهان میداد
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
اشکها! فصل تماشاست امانم بدهید
شوقِ آیینه به چشم نگرانم بدهید