تابید بر زمین
نوری از آسمان
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست