مهمون از راه اومده شهر شده آماده
بازم امشب تو حرم غلغله و فریاده
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
تا از دل ابر تیره بیرون نشوید
چون ماه چراغ راه گردون نشوید
بازآ که غم زمانه از دل برود
خواب از سر روزگار غافل برود
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
کویر خشک حجاز است و سرزمین مناست
مقام اشک و مناجات و سوز و شور و دعاست
هرچند ز غربتت گزند آمده بود
زخمت به روانِ دردمند آمده بود