خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
لحظهاى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّتها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حقنما را
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است