روزی که عطش به جان گلها افتاد
از جوش و خروش خویش، دریا افتاد
تو با آن خستهحالی برنگشتی
دگر از آن حوالی برنگشتی
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
دریا بدون ماه تلاطم نمیکند
تا نور توست، راه کسی گم نمیکند
سر تا به قدم آینۀ حسن خدایی
کارش ز همه خلق جهان عقدهگشایی
ای همه جا یار رسولِ خدا
محرم اسرار رسولِ خدا