بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
