پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
بیدل و خسته در این شهرم و دلداری نیست
غم دل با که توان گفت که غمخواری نیست
خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
