پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیستر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تنپوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
گفت رنجور دلش از اثر فاصلههاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدلههاست
هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند اماننامه کبوتر نشده