ای به چشمت آسمان مهر، تا جان داشتی
ابرهای رحمتت را نذر جانان داشتی
وقتی در خانۀ علی میلرزد
دنیا به بهانۀ علی میلرزد
باز در پردۀ عشاق صلایی دیگر
میرسد از طرف کربوبلایی دیگر
خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرینتر کند در لحظههای تشنه کامت را