باز هم آدینه شد، مانده‌ام در انتظار
چشم در راه توام، بی‌قرارم، بی‌قرار
چون کوفه که چهره‌ای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
یکی از همین روزها، ناگهان
تو می‌آیی از نور، از آسمان
شبی که نور زلال تو در جهان گم شد
سپیده، جامه سیه کرد و ناگهان گُم شد
بعد از آن واقعهٔ سرخ، بلا سهم تو شد
پیکر سوختهٔ کرب‌وبلا سهم تو شد
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست
