ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دلسوختۀ آتش آهش باشیم
هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دلسپرده را قطع کنید
کمر بر استقامت بسته زینب
که یکدم هم ز پا ننشسته زینب
دل، این دلِ تنگ، زیر این چرخ کبود
یک عمر دهان جز به شکایت نگشود
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خونآلوده
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
اگر خدا به زمین مدینه جان میداد
و یا به آن در و دیوارها دهان میداد
بیاور با خودت نور خدا را
تجلیهای مصباح الهدی را