پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیستر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تنپوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
وقتی در خانۀ علی میلرزد
دنیا به بهانۀ علی میلرزد
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را