شدهست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
وقتی در خانۀ علی میلرزد
دنیا به بهانۀ علی میلرزد
این اشکهای داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام