سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
«بشنو از نی چون حکایت می‌کند»
شیعه را در خون روایت می‌کند
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
