پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیستر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تنپوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
باز باران است، باران حسینبنعلی
عاشقان، جان شما، جان حسینبنعلی