ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کرب‌وبلای حرمت
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستی‌ست لطف جاری او
او آفتاب روشن و صادق بود
گِردش پر از ستارۀ عاشق بود
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
تا به کی از سخن عشق گریزان باشم؟
از تو ننویسم و هربار پشیمان باشم؟
