تا با حرم سبز تو خو می‌گیرم
در محضر چشمت آبرو می‌گیرم
من كیستم؟ کبوتر بی‌آشیانه‌ات
محتاج دست‌های تو و آب و دانه‌ات
بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
