مگر در ساعت رفتن دلم جا مانده بود اینجا؟
که از پی کفشدارانش مرا خواندند زود اینجا
غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
