مگر در ساعت رفتن دلم جا مانده بود اینجا؟
که از پی کفشدارانش مرا خواندند زود اینجا
چیست این چیست که از دشت جنون می‌جوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون می‌جوشد
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
