خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود