یا علی گفتم همه درها به رویم باز شد
یا علی گفتم، چه شیرین شعر من آغاز شد
یا علی! این کیست میآید شتابان سوی تو؟
با قدی رعنا و بازویی چنان بازوی تو؟
با اشک تو رودها درآمیختهاند
از شور تو محشری بر انگیختهاند
دستهایت را که در دستش گرفت آرام شد
تازه انگاری دلش راضی به این اسلام شد
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامدهست به جز ما کسی به یاری ما
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده