چون کوفه که چهره‌ای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد
لبِ لعلش به جهانِ بشریّت جان داد
کسی که جان عزیزش، عزیز، پیشِ خداست
به جان هرچه عزیز است، سیدالشهداست
ای امیر مُلک شأن و شوکت و عزم و شهامت
تا قیامت همّت مردانه خیزد از قیامت
مرد آزاده حسین است که بود این هدفش
که شود کشته ولی زنده بماند شرفش
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست
