او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم
