رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
من و دل، شیعۀ دردیم مولا!
بدون تو چه می‌کردیم مولا!
شبیه گل، سرشتی تازه دارم
هوای سرنوشتی تازه دارم
ببین، تاریخ در تکرار مانده‌ست
جهان در حسرت بسیار مانده‌ست
من و آوازۀ برگشتن تو
دلی اندازۀ برگشتن تو
کسی این‌گونه شیدایی نکرده‌ست
شبیه من شکیبایی نکرده‌ست
جهان در حسرت آیینه مانده‌ست
گرفتار غمی دیرینه مانده‌ست
هر دم از دامن ره، نوسفری می‌آمد
ولی این بار دگرگون خبری می‌آمد
کمی بشتاب، باران تشنه مانده‌ست
دل آیینه‌داران تشنه مانده‌ست
به هر آیینه‌ای، تابندگی را
به هر دل، اشتیاق بندگی را
به یک عشق معمایی قسم خورد
به راز یک شکیبایی قسم خورد
دعا کن هر گلی پرپر نمیرد
کسی با چشم‌های تر نمیرد
بیا با اشک‌های ما وضو کن
جهان را با نگاهی زیر و رو کن
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
شروع قصه با برگشتن تو
کجا ما و کجا برگشتن تو
