رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری