چیست این چیست که از دشت جنون می‌جوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون می‌جوشد
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
نفسی به خون جگر زدم، که لبی به مرثیه وا کنم
به ضریحِ گمشده سر نهم، شبِ خویش وقف دعا کنم
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
