ای لحظه‌به‌لحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد؟
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد؟
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
چشم همه چشمه‌های جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
