رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
می‌آیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفت‌منزلی که سفرها در او گم است
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
