شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
هنوز ماتم زنهای خونجگر شده را
هنوز داغ پدرهای بیپسر شده را
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کردهاند اردیبهشتی میرسد از راه
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبهمو