گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
تابید بر زمین
نوری از آسمان
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
هنوز ماتم زنهای خونجگر شده را
هنوز داغ پدرهای بیپسر شده را
کوه عصیان به سر دوش کشیدم افسوس
لذت ترک گنه را نچشیدم افسوس
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کردهاند اردیبهشتی میرسد از راه
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبهمو
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
از غربتت اگرچه سخنهاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی