دوباره آمده آن شب، شب جدایی او
سرم فدایی او شد، دلم هوایی او
ببین که با غم و اندوه بعد رفتن تو
میان معرکه ماییم و راه روشن تو
تو کیستی که صداقت تو را صدا می‌کرد
دعا به جان تو پیغمبر خدا می‌کرد
بایست، کوه صلابت میان دوران‌ها!
نترس، سرو رشید از خروش طوفان‌ها!
صدای جاری امواج، زیر و بم دارد
که رودخانه همین است، پیچ و خم دارد
به واژه‌ای نکشیده‌ست منّت از جوهر
خطی که ساخته باشد مُرکّب از باور
شهید کن... که شهادت حیات مردان است
ولی برای شما مرگ، خط پایان است
سلام، حامیِ پیک و پیام، ابوطالب!
سلام، ای ملکوتِ کلام، ابوطالب!
کجا شبیه تو آخر کدام همسایه؟
عزیز کوچۀ بالا! سلام همسایه!
صدای ذکر تو شب را فرشته‌باران کرد
حضور تو لب «شیراز» را غزل‌خوان کرد
