غزل | شعر هیأت

دل بی‌شکیب از غم فصل جدایی است
جان، بی‌قرار لحظهٔ وصل خدایی است

محمدجواد غفورزاده

غروب منظومۀ عشق

غزل

بارها از سفره‌اش با اینکه نان برداشتند
روز تشییع تنش تیر و کمان برداشتند

حسین عباس‌پور

حداقل

غزل

وقتی پدرت حضرت حیدر شده باشد
باید که تو را فاطمه مادر شده باشد

هادی جانفدا

کفشداری یازده

غزل

ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت
کربلا از من عموی مهربانم را گرفت

کاظم بهمنی

عقیق شکسته

غزل

نیزه دارت به من یتیمی را
داشت از روی نی نشان می‌داد

رضا یزدانی

عقیق شکسته

غزل

هر قدم یک پنجره از شوق واکردی به سویم
می‌توانم از همین جا عطر صحنت را ببویم

محمدجواد الهی‌پور

فلیرحل معنا

غزل

تو صبحِ روشنی که به خورشید رو کنی
حاشا که شام را خبر از تارِ مو کنی

جواد محمدزمانی

مرثیه با شکوه

غزل

اینک زمان، زمان غزل‌خوانی من است
بیتی‌ست این دو خط که به پیشانی من است

مهدی بهارلو

مرثیه با شکوه

غزل

دنیای بی ‌نگاه تو تاریک و مبهم است
بی‌تو تمام زندگی ما جهنم است!

میثم مؤمنی‌نژاد

ایها العزیز

غزل

گفتند کی؟ ناله کردی، الشام الشام الشام
افروخت در خاطراتت، تحقیر و دشنام، الشام

حامد اهور

غزل

این ماه کیست همسفر کاروان شده؟
دنبال آفتاب قیامت روان شده

محمدسعید میرزایی

غزل

آقا سلام بر تو و شام غریب تو
آقا سلام بر دل غربت نصیب تو

فاطمه سالاروند

صحیفۀ محرم

غزل