غزل | شعر هیأت

بغض کرد و گفت مردم! شعله‌ها از در گذشت
بر سر دختر چه آمد تا که بابا درگذشت

علی سلیمیان

غزل

صدای جاری امواج، زیر و بم دارد
که رودخانه همین است، پیچ و خم دارد

مهدی جهاندار

حدود ساعت یک

غزل

رها کردند پشت آسمان زلف رهایت را
خدا حتماً شنید آن لحظۀ آخر دعایت را

حامد اهور

غزل

بارالها سوخت دیگر جان غم‌پروردها
ریختند آتش به جان تشنگان، دلسردها

علیرضا قزوه

حدود ساعت یک

غزل

از کشته‌اش هم بترسید، این مرد پایان ‏ندارد
مُلکی که او دارد امروز، حتی سلیمان ندارد

ریحانه کاردانی

حدود ساعت یک

غزل

سر در بغل، باید میان جاده باشی
پیش از شهادت هم به خون افتاده باشی

محمدحسین انصاری‎‌نژاد

حدود ساعت یک

غزل

آتش داغی به جان مؤمنین افتاده است
گوییا از اسب، کوهی بر زمین افتاده است

سعید بیابانکی

حدود ساعت یک

غزل

تا که نامت بر زبان آمد زبان آتش گرفت
سوختم، چندان که مغز استخوان آتش گرفت

علیرضا قزوه

شبلی و آتش

غزل

به لحظه لحظۀ دوری، به هجر یار قسم
به دیر پایی شب‌های انتظار قسم

محمدجواد غفورزاده

فاطمه زهرا(س) در شعر فارسی

غزل

وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته

سارا جلوداریان

نی‌زار گواه است

غزل

هر نسیمی خسته از کویت خبر می‌آورد
چشم تر می‌آورد، خونِ جگر می‌آورد

علی داودی

دیگر

غزل

دنیا چه کرد با غزل عاشقانه‌ات
حال و هوای مرثیه دارد، ترانه‌ات

فائزه زرافشان

آشیان آسمان

غزل