غزل | شعر هیأت

گر سوخته‌ست بال و پرت فَابکِ لِلحُسِین
گر مانده داغ بر جگرت، فَابکِ لِلحُسِین

محمدجواد غفورزاده

این حسین کیست؟ (جلد۳)

غزل

شش روز بعد، همهمه پایان گرفته بود
در خاک، حسّ شعله‌وری جان گرفته بود

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

غزل

می‌وزد در کربلا عطر حضور از قتلگاه
می‌کند انگار خورشیدی ظهور از قتلگاه

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

بادها عطر خوش سیب تنش را بردند
سوختند و خبر سوختنش را بردند

سیدرضا جعفری

سواد آینه

غزل

مسلم شهید شد وَ تو خواندی حمیده را
مرهم نهادی آن جگر داغ‌دیده را

پروانه نجاتی

شکستنی‌تر از آنم

غزل

دیده‌‏ام در کربلای دست تو
عالمی را مبتلای دست تو

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

ای بزرگ خاندان آب‌ها
آشنای مهربان آب‌ها

علی‌اکبر لطیفیان

سه نقطه

غزل

چشم‌هایت روضه خوانی می‌کند
اشک‌ها را ساربانی می‌کند

سیدرضا جعفری

سواد آینه

غزل

دریا کشید نعره، صدا زد: مرا بنوش
غیرت نهیب زد که به دریا بگو: خموش

غلامرضا سازگار

غزل

بر ساحلى غریب، تویى با برادرت
در شعلۀ نگاه تو پیدا، برادرت

احمدرضا الیاسی

عقیق شکسته

غزل

غم از دیار غم‌زده عزم سفر نداشت
شد آسمان یتیم که دیگر قمر نداشت

عباس احمدی

جمله‌های معترضه

غزل

عطش از خشکی لب‌های تو سیراب شده
آب از هُرم ترک‌های لبت آب شده

محسن عرب‌خالقی

دلشوره کلمات

غزل