حسین عباس‌پور | شعر هیأت

هفت آسمان

هفت آسمان در دست‌های مهربانت بود
هرچند عمری سقف زندان آسمانت بود

امام کاظم علیه‌السلام

غزل

صبوری...

صبوری به پای تو سر می‌گذارد
غمت داغ‌ها بر جگر می‌گذارد

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

حماسه صبر

غزل

چند سالی بعد...

بارها از سفره‌اش با اینکه نان برداشتند
روز تشییع تنش تیر و کمان برداشتند

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

حداقل

غزل

باران

مانند باران بود و بر دل‌ها ترنّم داشت
مانند چشمه لطف سرشارش تداوم داشت

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

فصل کرامت

غزل

غریب کاظمین

می‌شود بر شانۀ لطفت پریشان گریه کرد
پابرهنه سویت آمد مثل باران گریه کرد

امام کاظم علیه‌السلام

حداقل

غزل