علیرضا قزوه | شعر هیأت

شهیدان جنون

ما شهیدان جنون بودیم از عهد قدیم
سنگ قبر ماست دریا، نقش قبر ما نسیم

شعر رهایی

عشق علیه‌السلام

غزل

با کاروان نیزه

می‌آیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفت‌منزلی که سفرها در او گم است

امام حسین علیه‌السلام

با کاروان نیزه

ترکیب‌بند

آن جمعۀ ناگاه

عاشق آن صخره‌هایم، ماه را هم دوست دارم
کفش‌هایم کو؟ که من این راه را هم دوست دارم

شعر انتظار

صبح بنارس

غزل

همان دم

نخستین کس که در مدح تو شعری گفت آدم بود
شروع عشق و آغاز غزل شاید همان دم بود

امام حسین علیه‌السلام

عشق علیه‌السلام

غزل

اذان به وقت گلوی بریده

به بام بر شده‌ام از سپیدۀ تو بگویم
اذان به وقت گلوی بریدۀ تو بگویم

امام حسین علیه‌السلام

چمدان‌های قدیمی

غزل

خانه‌تکانی

تشنه‌ام این رمضان تشنه‌تر از هر رمضانی
شب قدر آمده تا قدر دل خویش بدانی

ماه رمضان

سورۀ انگور

غزل

شام آخر شد و...

آمدیم از سفر دور و دراز رمضان
پی نبردیم به زیبایی راز رمضان

ماه رمضان

صبح بنارس

غزل

جانِ جهان

بی‌تو ای جانِ جهان، جان و جهان را چه کنم؟
خود جهان می‌گذرد، ماندن جان را چه کنم؟

ماه رمضان

صبح بنارس

غزل

یک صبح...

از چارسو راه مرا بستند
از چارسو چاه است و گمراهی

شعر تعلیمی

شبلی و آتش

غزل

سوختم ای هم‌نفسان!

پر طاووس فتاده‌ست به دست مگسان
کو سلیمان که نگین گیرد از این هیچ‌کسان؟

شعر انتظار

چمدان‌های قدیمی

غزل

یک روز...

زمين را می‌کشند از زير پامان مثل بم يک روز
نمی‌بينيم در آيينه خود را صبحدم يک روز

شعر تعلیمی

چمدان‌های قدیمی

غزل

می‌روند از یادها

دسته‌گلها دسته‌دسته می‌روند از یادها
گریه كن، ای آسمان! در مرگ توفان‌زادها

شهدا

از نخلستان تا خیابان

غزل

کدام آیینه؟

به پایت ریختم اندوه یک دریا زلالی را
بلور اشک‌ها در کاسۀ ماه هلالی را

شعر انتظار

صبح بنارس

غزل

این همه قربانی ما...

آشفته كن ای غم، دل طوفانی ما را
انكار كن ای كفر، مسلمانی ما را

شهدا

از نخلستان تا خیابان

غزل

نوحِ نوح

و انسان هرچه ایمان داشت پای آب و نان گم شد
زمین با پنج نوبت سجده در هفت آسمان گم شد

پیامبر اعظم صلوات‌الله‌علیه‌وآله

شبلی و آتش

غزل