علی انسانی | شعر هیأت

قافلهٔ عشق

این قافله را راحله جز عشق و وفا نیست
در سینهٔ آیینه، جز آیین صفا نیست

خروج کاروان از مکه

گلاب و گل

مربع‌ترکیب

طبیب عالم

ای پنجمین امام که معصوم هفتمی
از ما تو را ز دور «سلامٌ علیکمی»

امام باقر علیه‌السلام

گلاب و گل

مثنوی

امام جوان

در کوچه بود جسم امام جوان، جواد؟
یا بام، شاخه بود و گُلش بر زمین فتاد

امام جواد علیه‌السلام

گلاب و گل

غزل

اشک یتیم

کنار من، صدف دیده پر گهر نکنید
به پیش چشم یتیمان، پدر پدر نکنید

امام علی علیه‌السلام

دل سنگ آب شد

غزل

بهارتر

ای از بَهار، باغ نگاهت بَهارتر
از فرش، عرش در قدمت خاکسارتر

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

گلاب و گل

غزل

دل شکسته

از دور به من گوشۀ چشمی بفکن
نزدیک به خویش ساز و کن دور ز «من»

مناجات

دل سنگ آب شد

رباعی

قفس را مگشایید

بیهوده قفس را مگشایید پری نیست
جز مُشتِ پر از طائر قدسی اثری نیست

امام کاظم علیه‌السلام

دل سنگ آب شد

غزل

چشم به راه من و تو

دل سوزان بُوَد امروز گواه من و تو
کز ازل داشت بلا، چشم به راه من و تو

حضرت زینب علیهاالسلام

دل سنگ آب شد

غزل

بهار علی

ای بهشت آرزوهای علی
ای دو چشمت دین و دنیای علی

حضرت فاطمه علیهاالسلام

دل سنگ آب شد

مثنوی

فاطمه یا فاطمه

باز به من راه سخن باز شد
طایر اندیشه به پرواز شد

حضرت فاطمه علیهاالسلام

دل سنگ آب شد

مثنوی

بهشت علی

گر علی دل، قرار او زهراست
ور علی گل، بهار او زهراست

حضرت فاطمه علیهاالسلام

دل سنگ آب شد

غزل

حسین دیگر

گمان مکن پسرت ناتنی‌برادر بود
قسم به عشق، کنارم حسین دیگر بود

حضرت ام البنین علیهاالسلام

گلاب و گل

غزل

آینۀ روشن

علی كه آینۀ روشن خدای تو بود
همیشه آینه‌اش روی حق‌نمای تو بود

حضرت فاطمه علیهاالسلام

دل سنگ آب شد

غزل

حسن خِتام

یک گل، نصیبم از دو لب غنچه‌فام کن
یا پاسخ سلام بگو، یا سلام کن!

حضرت فاطمه علیهاالسلام

دل سنگ آب شد

غزل

یک آسمان ستاره

بیمار، غیرِ شربتِ اشک روان نداشت
در دل هزار درد و توانِ بیان نداشت

امام سجاد علیه‌السلام

دل سنگ آب شد

غزل