گلاب و گل | شعر هیأت

آمد سحر دوباره و حال سَهَر کجاست؟
تا بلکه آبرو دهدم، چشم تَر کجاست؟

علی انسانی

مناجات

غزل

قلم به دست گرفتم که ماجرا بنویسم
غریب‌وار پیامی به آشنا بنویسم

علی انسانی

امام رضا علیه‌السلام

غزل

کسی که راه به باغ تو چون نسیم گرفته‌ست
صراط را ز همین راه مستقیم گرفته‌ست

علی انسانی

حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام

غزل

...هر کوچه و هر خانه‌ای از عطر، چو باغی‌ست
در سینهٔ هر اهل دل و دلشده داغی‌ست

علی انسانی

امام عصر علیه‌السلام

مربع‌ترکیب

به یاد دستِ قلم، تا بَرَم به دفتر، دست
به عرض عشق و ارادت، شوم قلم در دست

علی انسانی

حضرت عباس علیه‌السلام

قصیده

«چه کربلاست! که عالم به هوش می‌آید
هنوز نالهٔ زینب به گوش می‌آید»

علی انسانی

کربلا

مثنوی

این قافله را راحله جز عشق و وفا نیست
در سینهٔ آیینه، جز آیین صفا نیست

علی انسانی

ورود کاروان به کربلا

مربع‌ترکیب

ای پنجمین امام که معصوم هفتمی
از ما تو را ز دور «سلامٌ علیکمی»

علی انسانی

امام باقر علیه‌السلام

مثنوی

در کوچه بود جسم امام جوان، جواد؟
یا بام، شاخه بود و گُلش بر زمین فتاد

علی انسانی

امام جواد علیه‌السلام

غزل

ای از بَهار، باغ نگاهت بَهارتر
از فرش، عرش در قدمت خاکسارتر

علی انسانی

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

غزل

گمان مکن پسرت ناتنی‌برادر بود
قسم به عشق، کنارم حسین دیگر بود

علی انسانی

حضرت عباس علیه‌السلام

غزل