محمدجواد غفورزاده | شعر هیأت

نامه بنویسم

قلم به دست گرفتم، خدا خدا بنویسم
به خاطر دل خود، نامه‌ای جدا بنویسم

امام رضا علیه‌السلام

سلام بر خورشید

قصیده

همسایه

حُسنت، به هزار جلوه آراسته است
زیبایی‌ات از رونق مه کاسته است

امام رضا علیه‌السلام

پنجره فولاد

رباعی

ایمان به تقدیر

خواهی که تو را عشق به منزل ببرد
کشتیِ تو را خدا به ساحل ببرد

امام رضا علیه‌السلام

حدیث حُسن

رباعی

قصد زیارت

بهار آمد و بر روی گل تبسم كرد
شكوه وا شدن غنچه را تجسم كرد

امام رضا علیه‌السلام

آیه ۸۸

ترکیب‌بند

یا ضامن آهو

چشم تو نوازشگر و مهرافروز است
در عمق نگاه تو غمی جانسوز است

امام رضا علیه‌السلام

پنجره فولاد

رباعی

کمال نماز

بی مهر نبی و آل او دل، دل نیست
در سینه به غیر مشتی آب و گل نیست

شعر ولایی

حدیث حُسن

رباعی

بی‌نیازی

گفتند: «غنا» از آرزو کاستن است
خود را به غنای طبع آراستن است

شعر اخلاقی

حدیث حُسن

رباعی

حشر با محبوب

پیغمبر ما که منجی انسان‌هاست
این گفتۀ او امید بخشِ جان‌هاست

پیامبر اعظم صلوات‌الله‌علیه‌وآله

حدیث حُسن

رباعی

دعا و دل‌شکستگی

سرچشمۀ فیض، آرزو کن به دعا
تحصیل امید و آبرو کن به دعا

امام صادق علیه‌السلام

حدیث حُسن

رباعی

شهید محراب

برخاست، که عزم و استواری این است
بنشست، که صبر و بردباری این است

امام علی علیه‌السلام

از کعبه تا محراب

رباعی

فجر حیرت‌زده

دوش بر فرق تو شمشیر فرود آمده بود
سنگ بر آینۀ اصل وجود آمده بود

امام علی علیه‌السلام

فصل شهادت

غزل

امام المتّقین

علی آن صبح صادق، آن شب قدر
علی شرح «اَلَم نَشرَح لَک صَدر»

امام علی علیه‌السلام

خورشید کعبه

مثنوی

کی می‌آیی؟

ای فاطمه را شمیم! کی می‌آیی؟
جان‌بخش‌تر از نسیم! کی می‌آیی؟

امام عصر علیه‌السلام

یا ایهاالعزیز

رباعی

خلوت گزیده

بر عمرِ گذشته کن نگاهی گاهی
از سینۀ خود برآر آهی گاهی

امام باقر علیه‌السلام

حدیث حُسن

رباعی

یاری مؤمن

ای موجِ صفا، روانۀ ساحل تو
ای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو

امام حسین علیه‌السلام

حدیث حُسن

رباعی