معراج تکلم است امشب، صلوات
ذکر لب مردم است امشب: صلوات
باید صلوات‌ها جلی ختم شود
همواره به ذکر عملی ختم شود
باران شده بر کویر جاری شده است
در بستر هر مسیر جاری شده است
دیدند که کوهِ آرزوشان، کاه است
صحبت سر یک مردِ عدالت‌خواه است
بی نور خدا جهان منّور نشود
بی عطر محمّدی معطّر نشود
یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
وقتی به گل محمّدی مأنوسیم
در خواب خوش ستمگران، کابوسیم
ای در دلِ تو زلال ایمان جاری
ای زخمِ زمانه بر وجودت کاری
ما خانه ز غیر دوست پیراسته‌ایم
از یُمن غدیر محفل آراسته‌ایم
باید به همان سال دهم برگردیم
با بیعت در غدیر خم برگردیم
جبریل گل تبسّم آورد از عرش
راهی غدیر شد خُم آورد از عرش
رفتی تو و داد از دل دنیا برخاست
از پای نشست هرکه از جا برخاست
امشب که به نام عشق، آغاز شده‌ست
دنیا پر از آوازۀ اعجاز شده‌ست
دانش‌طلبی که نور ایمان دارد
جویای فضیلت است تا جان دارد
ایمان به رسول هاشمی مذهب ماست
پیوسته بر او دعای روز و شب ماست
چشمی از غم ستاره باران دارد
دلسوخته‌ای که داغ یاران دارد
ای موجِ امید، راهی ساحل تو
ای مهر و وفا عجین در آب و گل تو
ای ذرۀ کوچکِ مدار هستی
ای آن‌که به رحمت خدا دل بستی
جبریل مکرر این صلا را سر داد
بلّغ، بلّغ... ندا به پیغمبر داد
هنگام دعا قلب حزین داشته باش
یعنی که دلی خدای‌بین داشته باش
از کوثر معرفت غزل‌نوشی کن
تا قافلۀ کمال هم‌دوشی کن
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دل‌ها، در اوست
هر کس که ز دنیا طلبی دور شود
بیگانه ز تزویر و زر و زور شود
